Oparzenie to uszkodzenie tkanek wywołane działaniem wysokiej temperatury. Oparzenia dzieli się na powierzchniowe (tzw. I stopień), głębsze (tzw. II stopień) i głębokie (tzw. III stopień).
Oparzenia I stopnia obejmują wyłącznie zewnętrzne warstwy skóry, czyli nabłonek. Poparzone miejsce jest suche, zaczerwienione i lekko obrzęknięte. Piecze. Ten rodzaj oparzenia powstaje np. przez dotknięcie gorącego przedmiotu czy oblanie się gorącą wodą. Jeśli szybko udzieli się pierwszej pomocy, to goi się dobrze, w ciągu tygodnia.
Oparzenia II stopnia uszkadzają skórę właściwą, która robi się czerwona, a na jej powierzchni tworzą się pęcherze wypełnione płynem tkankowym. Takie oparzenie jest bardzo bolesne. Powstaje np. przez oblanie się wrzątkiem, olejem, pod wpływem pary. Goi się dobrze (zazwyczaj około dwóch tygodni), ale jeśli jest rozległe, wymaga leczenia szpitalnego.
Oparzenia III stopnia sięgają tkanek położonych pod skórą. Uszkodzeniu mogą ulec nerwy, tkanka łączna, mięśnie i naczynia krwionośne. Skóra może mieć wygląd woskowy, białawy lub zwęglony. Poszkodowany może nie odczuwać żadnego bólu, gdyż zniszczeniu ulegają zakończenia nerwowe. Takie oparzenie powstaje w zetknięciu z otwartym ogniem, wskutek dłuższego działania wrzątku. Wymaga niezwłocznej pomocy medycznej, czasem nawet przeszczepu skóry.
Co robić
Poparzone miejsce trzeba natychmiast ochłodzić wodą o temperaturze ok. 20 st. C. Im szybciej to zrobimy, tym mniejszy będzie uraz zewnętrzny. Chłodzenie powinno trwać co najmniej 10 minut. Nie wolno przekłuwać tworzących się pęcherzy, bo może to doprowadzić do zakażenia rany. Najlepiej w ogóle nie dotykać poparzonego miejsca.
Jeśli ubranie przykleiło się do skóry, nie należy odrywać go siłą, tylko rozciąć. Poparzonego miejsca nie wolno też niczym smarować. Po schłodzeniu ranę trzeba przykryć sterylnym opatrunkiem i jeśli jest poważna, pojechać do lekarza.
Z maluchem do lekarza
Z małym dzieckiem powinniśmy jechać do lekarza zawsze, bo może nam być trudno ocenić, na ile sprawa jest poważna, a oparzenie oprócz zmian miejscowych może spowodować zaburzenia ogólnoustrojowe zwane wstrząsem. Tu oprócz głębokości znaczenie ma rozległość oparzenia. U dziecka każde oparzenie, które objęło 10 proc. powierzchni ciała, może wywołać wstrząs, a zatem wymaga leczenia szpitalnego (1. proc. powierzchni ciała odpowiada mniej więcej dłoni dziecka).
1. Poparzone miejsce trzeba natychmiast schłodzić zimną wodą, najlepiej bieżącą (z kranu, z dzbanka). Chłodzenie powinno trwać co najmniej 10 minut.
2. Po schłodzeniu oparzone miejsca trzeba natychmiast obnażyć, ale ostrożnie, żeby nie pogłębić urazu. W razie potrzeby ubranie można rozciąć.
3. Miejsce oparzenia trzeba przykryć jakimkolwiek czystym, niemechatym materiałem (może to być nawet torebka foliowa) i pojechać z dzieckiem do lekarza.
